Naam, functie en organisatie
Ik ben Camilla de Nardis. Ik werk bij Merus, een farmaceutisch biotechbedrijf op het Utrecht Science Park. Daar werk ik sinds 2017. Ik ben daar begonnen als wetenschappelijk auteur op de Research & Development afdeling, maar in januari 2020 heb ik promotie gemaakt naar communicatie- en duurzaamheidsmanager. Ik heb dus behoorlijk recent een nieuwe stap gemaakt in mijn carrière.
Daarvoor zat ik ook al op het Utrecht Science Park, waar ik mijn PhD heb gedaan in de biochemie, in het bijzonder in de structurele biologie. Ik ben hiermee begonnen toen ik in 2012 naar Nederland kwam voor het Marie Curie PhD project, aan de faculteit Scheikunde bij professor Piet Gros. Tijdens mijn PhD heb ik ook vrijwilligerswerk gedaan bij de Green Office van de Universiteit Utrecht. Ik werk dus, in verschillende functies, al meer dan acht jaar op het Utrecht Science Park.
Wat betekent het Utrecht Science Park voor jou?
Het betekent heel veel voor me, want sinds ik naar Nederland ben verhuisd, heb ik er het grootste deel van mijn tijd doorgebracht. Wat ik zo geweldig vind aan het Utrecht Science Park, is dat het een kennishub is. Dus er is heel veel kennis en innovatie in een compact gebied, en iedereen is bereid elkaar te helpen. Dankzij het Utrecht Science Park kon ik tijdens mijn PhD samenwerken met Merus, wat mijn PhD veel interessanter en geslaagder heeft gemaakt en wat me de mogelijkheid heeft gegeven mijn carrière binnen dat bedrijf te vervolgen. Merus zat in hetzelfde gebouw als mijn onderzoekslab en deze korte afstand heeft geleid tot samenwerking en innovatie.
Op het Utrecht Science Park kun je contacten leggen, elkaar inspireren en samen goede dingen doen
Doordat je de ruimte deelt, heb je het gevoel dat je buren bent en ben je ook eerder bereid om dingen te delen, samen te werken en ideeën uit te wisselen. Er zit bijvoorbeeld nog een vergelijkbaar bedrijf als Merus op het Utrecht Science Park: Genmab. Sommige mensen zullen denken dat wij concurrenten zijn, maar we werken veel samen op het gebied van duurzaamheid. Vanaf volgend jaar zitten we ook in hetzelfde gebouw, de Accelerator. We hebben ons allebei gerealiseerd dat we een vergelijkbare missie hebben: het verbeteren van de gezondheid van mensen, terwijl we zo duurzaam mogelijk zijn in onze werkwijze. Daarom inspireren we elkaar op dit gebied en willen we het nieuwe gebouw zo duurzaam mogelijk maken. We zijn een gezamenlijke visie aan het ontwikkelen en het Utrecht Science Park maakt dat mogelijk.
Je kunt zo echt je impact vergroten, want er zijn meer mensen zoals jij. Je kunt contacten leggen, elkaar inspireren en samen goede dingen doen.
Wat is de impact van het Utrecht Science Park op de samenleving? En wat is jouw rol daarin?
Ik waardeer heel erg dat het Utrecht Science Park zijn visie en ambitie aan het verbreden is om de twee onderwerpen waar ik zoveel waarde aan hecht, gezondheid en duurzaamheid, met elkaar te verbinden. Utrecht Science Park heeft op het gebied van deze twee onderwerpen heel veel impact op de samenleving. Er is namelijk veel innovatie op het Utrecht Science Park. Binnen de universiteit wordt hoogwaardig fundamenteel onderzoek gedaan, maar tegelijkertijd wordt er op het Science Park ook een heleboel toegepast onderzoek gedaan. Hierdoor zie je innovaties die uitgroeien tot iets nuttigs voor de samenleving.
Als tweede vind ik de atmosfeer van het Utrecht Science Park erg inspirerend. Er zijn buurtbewoners, studenten, studentenverenigingen, bedrijven, de onderwijsinstanties en het ziekenhuis, die allemaal bij elkaar komen om het over verschillende onderwerpen te hebben. Hoe zien we bijvoorbeeld het Utrecht Science Park in de toekomst? Daar gaat veel kracht vanuit. Je hebt echt het gevoel dat je een bijdrage levert om Utrecht beter te maken en een goed voorbeeld te geven voor hoe de samenleving er misschien ook in andere delen van het land uit zou moeten zien. Ik denk dus dat de impact groot is, zowel praktisch – bijvoorbeeld door het resultaat van al het onderzoek – als wat betreft de ambitie van het Utrecht Science Park.
Tijdens mijn PhD had ik het gevoel dat ik een bijdrage leverde aan de samenleving, door middel van onderzoek naar een geneesmiddel op basis van antilichamen, wat zich nu in de tweede fase van de klinische proeven bevindt. Daaruit blijkt dat het patiënten met een bepaald soort kanker kan helpen om de kanker terug te dringen. Daarnaast denk ik ook dat het starten van de eerste duurzaamheidsgroep van Merus een positieve impact van mij is. Dit heeft geleid tot veel duurzame veranderingen binnen het bedrijf.
Wat is vanuit jouw rol je persoonlijke droom? Wat wil je over vijf of tien jaar bereikt hebben?
Mijn droom voor het Utrecht Science Park is dat we de samenwerking binnen het Science Park nog verder kunnen uitbreiden. Er is zoveel kennis in dit gebied. Hoe mooi zou het zijn als er een manier was om onderling nog meer contact te hebben en elkaar te inspireren? Om de beste toepassingen met elkaar te delen en om bij elkaar te komen om brainstormsessies te hebben tussen verschillende organisaties. Op deze manier kun je volgens mij sneller iets bereiken en gemakkelijker samenwerken binnen positieve initiatieven. Dus dat hoop ik: dat we steeds meer netwerken kunnen creëren binnen het Utrecht Science Park.
En mijn persoonlijke droom… ik heb al een aantal verschillende dingen gedaan. Van vier jaar lang vooral in het lab werken en dingen vanuit een heel praktisch perspectief te onderzoeken en zelf experimenten doen, heb ik van mijn passie mijn baan gemaakt als communicatie- en duurzaamheidsmanager. Ik probeer de gezondheid van de aarde met de gezondheid van mensen aan elkaar te koppelen. Dat zijn twee concepten die volgens mij sterk met elkaar verweven zijn. Ik heb het idee dat ik mijn impact steeds verder aan het uitbreiden ben, op een manier die aansluit bij mijn waarden en mijn persoonlijke missie. Ik hoop dat ik een positieve impact kan blijven hebben door te werken aan duurzaamheid en mensen over dit onderwerp te laten nadenken, in mijn omgeving en hopelijk ook bij een bedrijf als Merus. Ik hoop dat ik me blijf realiseren hoe belangrijk het is dat we erover nadenken hoe onze gezondheid afhankelijk is van de gezondheid van de aarde en dat we daar ook iets mee doen. En volgens mij heeft corona ons dat alleen maar sterker doen beseffen.